H HOUSE SERVICE μπορεί να αναλάβει, την προστασία της κατασκευής, από θερμότητα, ήχο, υγρασία, σε καθημερινούς όρους, λέμε μόνωση, θερμομόνωση, ηχομόνωση, στεγάνωση κ.τ.λ. Χρησιμοποιούνται οι όροι: θερμομόνωση, ηχομόνωση (αναλύονται στα οικεία λήμματα) και υγρομόνωση. Αντί του όρου ‘υγρομόνωση’ έχουν επικρατήσει οι όροι ‘στεγανοποίηση’ ή και ‘στεγάνωση’, που χρησιμοποιούνται εναλλακτικά.

Ο Όρος μόνωση, υποδηλώνει την προστασία της κατασκευής, από θερμότητα, ήχο, υγρασία, σε καθημερινούς όρους, λέμε μόνωση, θερμομόνωση, ηχομόνωση, στεγάνωση κ.τ.λ.

Είναι ένα γνωστό γεγονός ότι τα κτήρια είναι ο μεγαλύτερος χρήστης της ενέργειας στην Ευρώπη, μεγαλύτερος από τη βιομηχανία ή την κυκλοφορία. Το ποσό ενέργειας που χρησιμοποιείται, για τη θέρμανση και τον κλιματισμό των κτηρίων, ανέρχεται σε περισσότερο από 40% όλης της ενέργειας που χρησιμοποιείται στην Ευρώπη. Αυτό στη συνέχεια υπονοεί ότι το ανάλογο ποσό εκπομπών προκαλείται από τη θέρμανση και τον κλιματισμό των κτηρίων, και η μεγάλη ερώτηση για τη οικοδομή είναι πώς να μειώσει αυτές τις εκπομπές.

Η βελτίωση της ενεργειακής συμπεριφοράς των κατασκευών ενισχύοντας την εφαρμοζόμενη θερμομόνωση των δομικών στοιχείων μπορεί να επιφέρει σύμφωνα με έρευνες μείωση των εξόδων για θέρμανση και ψύξη μέχρι και 30%.

Η σωστή και επαρκής χρήση των κατάλληλων μονωτικών και θερμομονωτικών υλικών, αποτελεί την ενδεδειγμένη προσέγγιση, για τη ενεργειακή βελτίωση των κατασκευών.

Η θερμότητα είναι γνωστή από τη φυσική ως μορφή ενέργειας. Στην καθημερινότητα είναι διαφορετικά αντιληπτή. Είναι η προϋπόθεση να ζει και να εργάζεται κανείς άνετα οποιαδήποτε εποχή του χρόνου και σε οποιαδήποτε γεωγραφική περιοχή, κάτι που επιτυγχάνεται με την παραγωγή από μιας άλλης μορφής ενέργειας σε θερμότητα. Η θερμότητα όμως, δεν διατηρείται εύκολα σε ένα χώρο. Εχει την ιδιότητα να μετακινείται από το θερμότερο προς το ψυχρότερο σώμα. Αυτή η μετακίνηση έχει σαν αποτέλεσμα αυτό που ονομάζουμε θερμικές απώλειες. Οι θερμικές απώλειες δεν μπορούν να εμποδιστούν τελείως. Μπορούν όμως να περιοριστούν γνωρίζοντας αφ'ενός τους παράγοντες που τις επηρρεάζουν και αφ'ετέρου, χρησιμοποιώντας στα κτίρια με κατάλληλο τρόπο κατάλληλα υλικά με συγκεκριμένες φυσικές ιδιότητες, τα Θερμομονωτικά Υλικά.

Έτσι, οι σημαντικότερες ιδιότητες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη είναι:

Ο συντελεστής θερμικής αγωγιμότητας λ του υλικού και σε ποια θερμοκρασία αυτός αναφέρεται.

Η απορρόφηση νερού στη μάζα του σε συνθήκες υγρασίας.

Η ανώτερη και κατώτερη θερμοκρασία στην οποία διατηρούνται οι ιδιότητές του.

Η κατάταξή του από άποψη συμπεριφοράς στη φωτιά (πυραντοχή).

Η συμπεριφορά του στη γήρανση με το πέρασμα του χρόνου.

Οι μηχανικές αντοχές του ( συμπίεση, συντελεστής γραμμικής διαστολής, κ.λ.π. ).

Οι χημικές αλληλεπιδράσεις με άλλα υλικά, με το περιβάλλον ή με διάφορες χημικές ουσίες.

Η ηχοαπορρόφηση.

Το ειδικό βάρος.

Η αντοχή στην ηλιακή ακτινοβολία.

Η προσβολή από έντομα ή τρωκτικά.

Τα θερμομονωτικά υλικά χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με την προέλευσή τους και τη σύστασή τους σε οργανικά και ανόργανα, ανάλογα με την επεξεργασία που υφίστανται πριν τη διάθεσή τους σε φυσικά και τεχνητά, ανάλογα με τη δομή τους σε ανοικτών-κλειστών κυψελών ή πόρων αέρα, ανάλογα με το ειδικό τους βάρος σε ελαφρά ή βαριά και ανακλαστικά ή μη ανακλαστικά υλικά. Τα θερμομονωτικά υλικά τα εξετάζουμε ακολουθώντας την παρακάτω ομαδοποίηση:

Ανόργανα τεχνητά υλικά ανοικτής δομής: Υαλοβάμβακας, Πετροβάμβακας

Ανόργανα τεχνητά υλικά κλειστής δομής: Κυψελωτό Γυαλί, Περλίτης, 'Ετοιμα Δομικά Στοιχεία

Οργανικά τεχνητά υλικά κλειστής δομής: Εξηλασμένη Πολυστερίνη, Διογκωμένη Πολυστερίνη, Πολυουρεθάνη, Φαινολικοί Αφροί

Οργανικά τεχνητά υλικά ανοικτής δομής: Ξυλόμαλλο (Heraklith)

Ανακλαστικά υλικά πολλαπλών στρώσεων: R-FLEX (Relmat)

Για τη σωστή τοποθέτηση των υλικών αυτών διατίθενται Βοηθητικά υλικά: (στηρίγματα μονωτικών πλακών κα)